Midzomernachtverwarring

Ik pleit voor een averechts en tegendraads generatiedenken. Een Shakespeareaanse midzomernachtverwarring. Waarin niemand meer weet wie met wie, wat doet en waarom. Dat zou alles in beweging brengen. Ik heb zin in minder consequente praktijken, minder doordachte samenwerkingen.

Dwarsverbanden. In onze voorstellingen spelen alle leeftijden samen, combineren we oude en nieuwe vormen. In de manier waarop we ons veld inrichten, zijn we helaas minder open, minder beweeglijk en minder creatief. Onze creativiteit behoort niet enkel ons werk toe. Diezelfde creativiteit speelt een onmisbare rol bij de inrichting van het landschap waarin we werken. Als we de eigenschappen die wij gezamenlijk hebben zo breed mogelijk inzetten, zonder deze eigenschappen vast te pinnen op een bepaalde groep of een bepaald domein, zouden er wel eens ongelooflijk mooie dingen kunnen gebeuren.

Uit: column van Lotte van den Berg in de Theatermaker van september 2015.